quinta-feira, 25 de julho de 2013

Dia da Patria con futuro

Este día da Patria é quizais dos máis excepcionais e dramáticos dos últimos 30 anos. Despois daquela fanada transición e despois do ano do infausto 23-F posiblemente non vivira a nosa nazón unha situación tan grave. Está o país sumido nunha dupla crise ou máis ben nun duplo espolio. Por un lado, unha crise e unhas políticas económicas de radicalización neoliberal que están a destruír a nosa economía produtiva, o emprego e as conquistas sociais que custara décadas conquistar e construír. Como resultado, o paro, a marxinación, a pobreza, a miseria e, sobre todo, a falta de futuro convertéronse na paisaxe dominante no noso país neste 2013. Por outro lado e estreitamente vencellado a iso estamos a vivir un vasto e sistemático proceso de recentralización do estado, no político e no económico, que supón o ataque máis amplo e radical ás institucións de autogoberno desde que foran creadas. Toda a lexislación dos últimos tempos, pomposa e cinicamente chamada “programa de reformas”, está a consagrar unha regresión en termos sociais e de dereitos da cidadanía ao tempo que incorpora unha arquitectura abertamente centralizadora. Primeiro foron as leis relativas ao sistema financeiro, a lei de unidade de mercado, o decreto de horarios comerciais, a lei de costas, a liberalización dos servizos ferroviarios ou as que están neste momento en fase avanzada como a lei de reforma local, a lei de planta xudicial, a lei de cadea alimentaria, o desenvolvemento centralizador da PAC e o FEADER, a lei Wert declaradamente confesional e españolizadora, etc, etc. Esta dupla dimensión dos plans postos en marcha polo Goberno central aproveitando o contexto de crise está a poñer ao país contra as cordas. A situación social está a tomar un cariz realmente dramático e insoportábel. A vida de moitas familias está situada en parámetros de extrema necesidade. Os desafiuzamentos, os embargos, os bancos de alimentos, a infraalimentación son fenómenos que atinxen cada vez máis galegos e galegas. Chegando a afectar a estratos sociais insospeitados. Pero cando vemos a fervenza continua de explotacións abandonadas por perdas, comercios pechados, profesionais sen clientes, pequenas e medianas empresas que pechan a cotío e mesmo grandes empresas que tamén pechan ou aplican ERE masivos e despiden traballadores a centos, entón dámonos conta de que non é só unha grande crise social presente senón que estamos nun proceso de destrución das bases do futuro do país. O colapso naval, téxtil, materiais, pesqueiro súmase ao dos sectores da construción. As nefastas decisións de imposición de límites a certas actividades claves no noso país (Naval, pesca, agricultura, etc) súmase ao desmantelamento do noso sistema financeiro, o que nos priva dunha panca esencial para o desenvolvemento produtivo futuro. A lexislación comercial e a desregulación lévanse por diante gran parte do tecido terciario. En definitiva, as políticas impostas desde Bruxelas e Madrid, coa submisión entregada da Xunta de Galicia, están a destruír as bases do futuro do país. O desposuimento dos xa escasos e cativos instrumentos de autogoberno están a provocar unha continuada erosión das bases produtivas do país e tamén a cercenar calquera capacidade de iniciativa pública encamiñada a endereitar a situación. Para completar o cadro dunha realidade tintada en gris oscuro vemos como o magma da corrupción anega o panorama político, cubrindo de lama as principais institucións do estado e do noso país. Todo o que empezou a ventilarse cos casos Gurtel, Barcenas, Noos etc revela máis que unha profunda crise institucional e política. É unha auténtica crise de lexitimidade dun réxime. O financiamento ilegal e irregular do Partido Popular a nivel central e galego revela como este partido se converteu no instrumento da oligarquía económico-financeira-construtora da capital do estado para facerse coa dirección das grandes políticas do estado, para vampirizar o orzamento público de todos os niveis de goberno e para impoñer un proceso de radical recentralización do política e económica no seu propio beneficio. A necesaria loita contra a maré de fondo da corrupción sistémica é máis unha razón para erguer a bandeira da soberanía, da democracia e da ruptura definitiva co centralismo abafante. A corrupción estrutural do financiamento dos grandes partidos do réxime galvaniza o compromiso de fondo dos dous grandes partidos cos intereses dos grandes lobbys financeiro-económico capitalinos e o pacto implícito que da cobertura ao proceso de recentralización do estado. Por iso este 25 de xullo sabemos que a batalla pola soberanía vai inexcusabelmente unida á defensa da democracia, a defensa dos nosos intereses económicos estratéxicos e parar a embestida regresiva do programa ultraliberal e ultraconservador. Precisamente por iso o BNG decidiu convocar este ano a tod@s @s galeg@s a tradicional celebración do día da patria coa mensaxe máis clara e máis sintética, Galiza pola soberanía.
 Publicado en Sermos Galiza-A Fondo (especial Dia da Patria)

Sem comentários:

Enviar um comentário